บอยไ่ม่สู้ เลยต้องมาวิ่งหนีพี่คำรณกับพี่อู๊ดสุดชีวิต |
วันที่ 10 ธันวาคม ปีนี้ บริษัทฯไม่ให้เป็นวันหยุด เพราะแจ้งว่าให้เอาวันนี้ไปชดเชยช่วงที่ตึกปิดในวันอาสาฬหบูชา แทน เอากับเค้าสิ ไม่ให้หยุดก็จะหยุด ใครจะทำไม เพราะเราตั้งใจว่าตราบใดที่ยังวิ่งอยู่ ยังไงก็ต้องมาวิ่งที่นี่ (เชียร์ขนาดนี้แล้ว โรงพยาบาลน่าจะมีส่วนลดให้บ้างนะครับ)
งานในวันนี้ ชมรมเซ็นทรัลพระราม 2 มาวิ่งน้อยกว่าปกติมาก อาจเป็นเพราะ หลายคนอาจเบื่อ หลายคนต้องทำงาน หลายคนตื่นสาย หรือหลายคน ยังหนีน้ำอยู่ ซึ่งไม่ใช่ผม
งานนี้ตั้งใจวิ่งแข่งกับสถิติตัวเองเมื่อปีก่อน ซึ่งจริงๆแล้วมันควรทำลายได้แน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเป็นเมื่อสองเดือนก่อน ข้าพเจ้าอาจจะบอกว่า จะวิ่งให้จบเลข 4 ให้ดู แต่ถ้าถามในปัจจุบัน ขอบอกว่า ขอแค่ให้ดีกว่าเดิมก็พอ เพราะขาดซ้อม ซ้อมไม่เต็มที่
นานๆ จะมีภาพจากคุณโต ซะที ขอบคุณครับ |
ซึ่งการวิ่งยังคงใช้เส้นทางเดิม ซึ่งข้าพเจ้าก็รู้ว่ามันคือคอนกรีตดีดีนี่เอง จึงต้องนำรองเท้าซ้อม มาวิ่งแทน เพื่อป้องกันอาการบาดเจ็บ
ก่อนการวิ่งหลายวัน คู่ปรับข้าพเจ้าแจ้งว่าไม่สามารถวิ่งได้ เพราะต้องดูแลพื้นที่ แต่กับเจอเหตุการณ์เซอร์ไพรส์ เจ้าตัวสวมชุดวิ่งลงมาวิ่งด้วย แต่เเจ้งผมว่าวันนี้ต้องวิ่งประกบนาย
ผมพยักหน้า แล้วคิดในใจ "งั้นผมนับว่านัดนี้แข่งกัน" ตอนนี้อะไรตอดเล็กตอดหน่อยได้ ผมเอาหมด
ซึ่งก็เป็นไปตามคาด เพราะคู่ปรับผมต้องไปวิ่งอยู่ด้านหลัง
ปล่อยให้ข้าพเจ้า วิ่งบี้ กับ พี่อู๊ด และ พี่คำรณ ในครั้งนี้แทน
ระยะ 10.56 ใช้เวลา 53:46
เมื่อวิ่งจบ เดินทางกล้ับบ้าน พร้อมรอยยิ้ม
ไช้ 7 vs บอย 12
ขณะที่ข้าพเจ้าขับรถกำลังกลับบ้าน บอยและผองเพื่อน ยังอยู่ กม ที่ 8
โอ้ยๆๆๆๆ
ไช้
วันรัฐธรรมนูญ 2011
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น