Race 87 ดอนบอสโก้
หลงทางกันเป็นแถว สำหรับแนวหน้า งานนีี้ นักวิ่งฝีเท้าเยี่ยมไม่ยอมโชว์สปิริต เลยทั้งที่อาทิตย์ก่อนเรายังยกย่องเค้าอยู่เลย มาอาทิตย์นี้ กลับเป็นคนละความรู้สึก กับการไปยืนเฝ้าถ้วยโอเวอร์ออล
เช้านี้กับงานวิ่งดอนบอสโก้ ที่เคยได้วิ่งเมื่อครั้งก่อนที่จัดที่สวนหลวง ร9 ถือว่าจัดได้ดี แต่ปีนี้ทางโรงเรียน สถานที่อีกครั้ง หลังจากที่เคยจัดที่ราบ 11 และสวนหลวง ร 9 มาครั้งนี้เป็นการคืนสุู่ถ้ำ โดยย้ายมาจัดที่โรงเรียน ซึ่งข้าพเจ้ามิได้สำรวจเส้นทางสำหรับการมาวิ่งที่นี่เลย เพราะคิดว่าเป็นถนนที่ขับผ่านบ่อยๆ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกับการเดินทาง แต่เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าคิดผิด เพราะว่าสถานที่จัดงานที่ข้าพเจ้าเข้าใจจริงๆ แล้วมันคืออีกโรงเรียนหนึง ที่อยู่ตรงข้ามกัน ดีที่ว่าเมื่อขับรถไปถึงงานและผ่านไปแล้วเพื่อนบอยที่นั่งไปด้วยร้องบอก ข้าพเจ้าเหยียบเบรคแทบไม่ทัน แต่ถึงแม้จะทัน ก็เลยสถานที่ไปหลายเมตรอยู่เหมือนกัน จึงต้องอาศัยวิธีการถอยหลังกลับ เพราะไม่อยากเสียเวลาไปกลับรถ เพราะใกล้เวลาปล่อยตัวเต็มแก่
วันนี้รู้ภาระกิจต่อจากงานนี้แล้ว คือการไปประชุมผู้ปกครองในเวลา 8.30 ในตอนเช้า ซึ่งทำให้คุยกันว่าวันนี้จบงานเสร็จห้ามโอ้เอ้ เพราะจะต้องกลับไปทำธุระให้ทันตามเวลา
การวอร์มอัพในวันนี้ อาศัยวิ่งในบริเวณโรงเรียนเพื่อให้ได้เหงื่อ แต่หลังจากวิ่งไปได้แค่ไม่ถึงนาที ข้าศึกเริ่มโจมตี ทำให้ต้องพยายามหาห้องน้ำเข้าให้ทัน ซึ่งเมื่อไปถึง ก็พบกับคิวที่ต่อกันนานมาก จนเพื่อนบอกว่ามีอีกฝั่งที่ไม่มีคน ข้าพเจ้าจึงรีบย้ายสถานที่เพื่อทำธุระให้เสร็จก่อนเวลา
การที่เราสามารถถ่ายท้องก่อนออกวิ่งได้ นี่ถือว่าเป็นอะไรที่วิเศษมากเพราะนอกจากจะทำให้ตัวเบาแล้ว อุปสรรคระหว่างทางก็จะหมดไปด้วย ข้าพเจ้ามีประสบการณ์ในการแบกท้องวิ่งไปตลอดทาง รู้ดีว่าเป็นการทรมานตัวเองอย่างที่สุด ถ้าหลีกเลี่ยงได้ก็ควรจะหลีกเลี่ยง
6 นาฬิกา เป็นเวลาปล่อยตัว ออกจากโรงเรียน ใช้ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ เป็นเส้นทางวิ่ง ออกจากโรงเรียนก็ต้องวิ่งขึ้นสะพานข้ามแยก อโศกและวิ่งไปเลี้ยวซ้ายที่บริเวณแยกที่ตัดไปถนนพระราม 9 สำหรับเส้นทางเมื่อเข้าสู่ถนนพระราม 9 รู้สึกสับสนนิดหน่อยเพราะ ต้องวิ่งกลับเข้ามาเส้นศูนย์วิจัย ซึ่งตอนแรกเข้าใจว่าที่ต้องวกกลับเข้ามาเพราะระยะทางไม่ถึงจึงทำให้ต้องเปลี่ยนเส้นทางแบบนี้ และจากจุดนี้เอง อาจจะเป็นสาเหตุของเหตุการณ์ข้างบนที่ข้าพเจ้าจั่วหัวไว้
สำหรับงานนี้มีข้อที่ต้องปรับปรุงแก้ไขมากในเรื่่องเส้นทางที่สับสน ตามแยกต่างๆ ไม่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือผู้สามารถควบคุมเส้นทางได้ เพราะการที่เอาเด็กนักเรียนไปยืนตรงนั้น โดยที่ไม่สามารถควบคุมรถได้ ทำให้เกิดอันตรายได้ ที่น่ากลัวที่สุด คือเส้นทางวิ่งที่วกเข้ามาที่ศูนย์วิจัย
หลังจากวกไปวนมาในนั้นพักใหญ่ ก็กลับมาสู้เส้นทางเรียบทางด่วน ซึ่งวันนี้ได้เห็นรถไฟฟ้าของแอร์พอร์ตลิงค์ เส้นทางตรงนี้ก็เป็นการวิ่งขึ้นสะพานยาวๆ เรียกเหงื่อได้อยู่เหมือนกัน สำหรับการวิ่งวันนี้ ก่อนการวิ่งยังมีอาการเจ็บแฮมสตริงอยู่ จึงค่อยๆเคาะไปช้าๆ ในช่วงแรก และเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ได้เวลาเหมือนเดิมที่เคยทำได้ จึงพยายามวิ่งประคองให้ได้ 10k ที่พอจะทำได้ และ ระยะทางที่เหลือ จึงจ็อคกลับ งานนี้ ตั้งแต่ปล่อยตัวไม่เห็นเพื่อนรักเลย เพราะเค้าทิ้งผมไปเป็นกิโล
สรุปงานนี้ แพ้ บอย เกือบ 5 นาที
หลังจากวิ่งเสร็จ ก็มาดูละครฉากใหญ่ ที่ตัวเอกของงานต้องมานั่งเศร้าปนอาการงง จากตัวเอกของงานอีกตัว ที่วิ่งผิดทางเพราะรถนำผิดเป็นกลุ่มใหญ่ และเข้าที่หลังคนที่วิ่งถูกทาง รับถ้วยแทน
No spirit No happy
ระยะจริง 11.78 KM
ไช้ ใช้เวลา 1.01.28 นาที
บอย ใช้เวลา 0:57:56 นาที
ไช้ 9 บอย 16
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น