Race 51 เมื่อต้องฉายเดี่ยวไป ตจว

Race 51  อ่าวดงตาล มินิ ฮาล์ฟ มาราธอน

ภาระกิจฉุกเฉิน คือวันที่ 28/3/2011 ต้องไปเชงเม้ง ไหว้ อากง อาม่า ที่ จ.ชลบุรี

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา โปรแกรมวิ่งที่ ชลบุรี มีงานอ่าวดงตาล ดังนั้น การซ้อมยาว โดยบรรยากาศและสถานที่ดีดี  และอากาศที่กลับมาเย็นอีกครั้ง หลังจากอาทิตย์ก่อนร้อนตับแตก

ภาระกิจหลักคือหาสถานที่ซ้อมยาวให้ได้มากที่สุด เพราะ การตอบรับ challenge มหาโหด อัลตร้า มาราธอน ของสวนพฤกษ์ ที่พี่รุจน์ นั้นเชิญมา ทำให้ สมันน้อย อย่างเราต้องเร่งสร้างความอดทนให้เกิดขึ้น   ตารางการวิ่ง ถูกบรรจุโดยการวิ่งยาวเพียวๆ เพื่อให้ร่างกายพร้อมแข่งในวันแรงงานแห่งชาติที่จะถึงนี้

ซึ่งจากการพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่ม Endomondo พบว่าวันนี้เราจะได้พบกับตัวจริง ของคุณป้อม และ คุณโก ที่จะมาร่วมลงแข่งขันในการนี้เช่นกัน

ข้าพเจ้าเริ่มออกเดินทาง จาก กรุงเทพฯ มา เวลา 4 นาฬิกา โดยมีการปักหมุด ปลายทางไว้ใน GPS แล้ว เลยทำให้มั่นใจว่าวันนี้ไม่หลงแน่

ซึ่งการเดินทางโดยอาศัย GPS นั้นเป็นอะไรที่อันตรายมากเพราะ อย่างเส้นสาย 7 เนี้ย GPS ก็ไม่รู้จักเลยต้องอาศัยดูป้ายบอกสถานที่มาเรื่อยๆ จะใช้ GPS นานๆ ก็กลัวแบตเตอร์รี่หมด แล้วพรุ่งนี้ไม่มีตัวจ้ับระยะ
ซึ่งก็สามารถมาถึงสถานที่จัดงานจนได้ บวก การหลงทางไปอีกหนึ่งรอบ  55+

เมื่อมาถึงจึงเดินหาสถานที่สำหรับกางเต้นท์ ซึ่งไปได้ตรงหน้าห้องน้ำอีกแล้ว  งานนี้ จำเป็นต้องกลางเพราะอยู่ในตัวอาคาร ซึ่งคำนวณแล้วข้างนอกอากาศหนาว ดึกไปจะอันตราย

เต้นท์หลังนี้ เพิ่งไปถอยมาสดๆ ร้อนๆ เพื่อการนี้โดยเฉพาะ ใหญ่เบ่อเริ่ม เหมาะกับข้าพเจ้าอย่างมาก อุปกรณ์ในการหลับนอนขนมาครบครัน ไม่ว่าจะหมอน ผ้าห่ม เรียกว่าชุดใหญ่ได้เลย

ตอนแรกชวนน้องๆ หลานๆ ที่บ้านมาพร้อมกันด้วย แต่พอรู้ว่าต้องมาตกระกำลำบากเลยไม่มีใครมาร่วมโครงการด้วย

อาบน้ำอาบท่าเสร็จ จึงเดินเข้าไปหาของกินฟรีในงาน ได้แจงลอนมาหนึ่งไม้ คุ้นๆ ว่าจะเป็นคุณครูนกที่นำมาแจก

จึงเดินไปทานข้าวที่จัดไว้ และรีบถอนตัว กลับไปนอนให้เร็วที่สุด

เช้าวันแข่งอากาศเย็นมาก และมืดมากด้วยเช่นกัน  ระหว่างวอร์ม ได้เจอพี่กรกฏที่มาวิ่งในงานด้วย
แต่สุดท้ายพี่กรกฏวิ่งไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็เกิดอาการบาดเจ็บ จึงเลิกวิ่งเดินกลับมาจุดสตาร์ทเลย

สำหรับเส้นทางการวิ่งเนื่องจาก อากาศเย็นและความมืด ทำให้การวิ่งในช่วงแรกเหมือนคนตาบอด วิ่งขึ้นเนินยาวๆ ยังไม่รู้ตัว เหมือนหลอกตาอะไรประมาณนั้น

ในใจคิดอยู่เลยว่า วันนี้โชคดีมากที่อากาศเย็น  แต่ถ้าเป็นช่วงนี้ของปีก่อนๆ เราจะวิ่งได้อย่างไร

สนามนี้ที่โหดที่สุดคือเนินลูกสุดท้ายก่อนวกกลับเข้าริมหาดแล้วเข้าเส้นใจ  ใครยังไม่เคยเจอต้องลอง!!!!!

เนินลูกสุดท้าย ที่ส่วนใหญ่ถอดใจเดินกันทั้งนั้น

สำหรับเส้นทางสวยงามนี้ มีการวิ่งเข้าไปที่จอดเรือรบหลวงจักรีนฤเบศ ด้วย เสียดายน่าจะมีโครงการให้วิ่งขึ้นไปเก็บรอบบนเลยด้วย คงจะดีอยู่ไม่น้อย

ระยะเกิน 22.77 กม ใช้เวลา 2:14:08

ไช้
27 มีนาคม 2011