ดูยังไงก็แค่หลักหมื่นต้นๆ แต่ยังกล้าประกาศว่า 84,000 คนตาม concept งาน เห็นเสื้อกองมโหฬาร ที่ถูกชมรมแต่ละชมรม รถแต่ละคัน ขนกลับบ้านกันคันละร้อยๆ ตัว นี่คือความเห็นแก่ตัวอย่างน่าเกลียด ที่มนุษย์มักจะเห็นแก่ของฟรี โดยมิได้คำนึงถึงบุคคลอื่นเลย ถ้ามองในมุมกลับกัน ถ้าเสื้อที่เหลือเหล่านั้น ถึงจะเหลือมากมายจริง แต่ถ้าได้ถูกส่งต่อไปยัง ต่างจัังหวัด ในถิ่นที่ต้องการ คงจะได้ประโยชน์มากกว่าการเอาไปเก็บที่บ้านใครคนหนึ่งเท่านั้น และก็คงไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์อะไร
กลับมาที่งานหลังจากจัดแจงจอดรถเรียบร้อยก็ได้เวลา หาเพื่อนที่หางม้า จุดนัดพบ ที่ผู้คนมากมายนัดไว้จุดเดียวกัน (แล้วจะเจอไม๊เนี้ย) ด้วยความไม่ประสีประสาในการวิ่งงานนี้ ใส่เสื้อชมรมมาวิ่ง เดินไปเดินมาอยู่นานรู้สึกเป็นตัวประหลาดเลยต้องไปเอาเสื้องานมาใส่ให้เหมือนชาวบ้าน โดยลืมถอดเสื้อกล้ามออก ทำให้ใส่เสื้อสองตัว
เดี่ยวนี้ก่อนวิ่งเรามีเดินมีจ็อค ก่อนที่จะยืดเหยียดแล้วตามที่อาจารย์ให้องค์ความรู้มา
งานในครั้งนี้เป้าหมายคือมาจ็อคเล่นๆ พอเอาบรรยากาศ จึงไปยืนรออยู่แนวกลางๆ ในการปล่อยตัว สำหรับเวลาการปล่อยตัวในครั้งนี้ ถึงแม้จะช้าไป แต่ก็ไม่มาก แค่ 4 นาที ถือว่าสอบผ่านกับจำนวนคนที่มากมาย
ครานี้ยืนประกบกันทั้งชมรม และเมื่อปล่อยตัว ก็วิ่งตามบอยไป แต่ด้วยคนที่เยอะมาก บอยวิ่งหนีขึ้นฟุตบาล ซึ่งข้าพเจ้าก็ตามไปติดๆ กว่าจะสลัดหลุดจากฝูงชนก็เกือบ 1 กม และกว่าจะรู้ตัวว่าอยู่ใน race การแข่งกับบอยอีกแล้ว ก็หอบแล้ว ไม่เคยวิ่งระดับต่ำำกว่า 5 นาทีมานานแล้ว โดนบอย ลาก อยู่ 4 กม ข้าพเจ้าก็เริ่มแป๊ก พยายามจะตามก็ไม่ไหว เพราะอาการเสียดท้อง เข้าจู่โจมเมื่อครบ 5 โล จึงพยายามจ็อคตามไปเฉยๆ เพราะรู้ว่าตามไม่ทันแน่นอน วิ่งเสร็จใจจะขาด เจอเพื่อนหมดทุกคนยกเว้นบอย อาจเป็นเพราะคงสะใจอยู่มั้งเลยไม่ยอมอยู่ในงาน ตามหาทั่วงานไม่เจอ ปรากฏว่า ไปนั่งรออยู่ที่รถคนเดียว ข้าพเจ้ากะจะแกล้งให้อาย โดยไปประกาศตามหาเด็กน้อยกับพิธีกรในงานแล้ว
สรุปแพ้คาสนามอีกสนามแล้ว
ระยะทาง 7.57 กม
ไช้ ใช้เวลา 40:03
บอย ใช้เวลา 38:37
บอย 8 vs ไช้ 4
ไช้
24 กรกฏาคม 2011
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น