Race 99 รถไฟฟ้ามาหานะเธอ

Race 99 รฟม มินิมาราธอน

ทำงานอยู่แถวพระราม 9 มาซะนาน  ส้มตำไก่ย่าง ก็มากินแถวนี้บ่อย แต่ยักไม่เคยได้วิ่งแถวนี้สักที

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้มาเหยียบถิ่นนี้ เป็นงานที่ประหลาดกับการจัดงานวันเสาร์ น้อยรายนักทีจะเลือกจัดงานในวันนี้

โปรแกรมนี้ไม่ได้มีอยู่ในหัวสมองเลย เพราะจริงๆ ตั้งใจจะไปวิ่งงานวันพรุ่งนี้ ที่บางกอกโพสต์ เพื่อยลโฉมออแกไนซ์รายใหม่ที่มาจัดแทนเจ้าประจำเจ้าเดิม  แต่ด้วยเห็นว่าเป็นสนามใหม่ จึงอยากไปลองพิสูจน์เส้นทาง ว่าเส้นทางภายใน รฟม เป็นอย่างไร จึงตัดสินใจชวนเพื่อนซี้ มาร่วมทดสอบด้วย

เมื่อเดินทางมาถึงบริเวณจัดงาน ต้องประหลาดใจเพราะว่างานเงียบมาก ถึงมากที่สุด กว่าจะได้จอดรถ ก็เป็นอีกฟากฝั่งหนึ่งของงาน ซึ่งมืดมาก  ในจุดจอดรถเมื่อไปถึงก็พบรถ ตกลงไปในร่องระบายน้ำขนาดใหญ่ เห็นนักวิ่งหลายๆ คนกำลังช่วยกันงัดและยกรถขึ้นออกมาจากร่องนั้นกันยกใหญ่

งานนี้เป็นอีกงานที่ได้รับการอุปการะเบอร์จาก รพ.นครธน ในการมาร่วมวิ่ง

ในระหว่างการวอร์มนั้น ขอบอกว่าอิจฉามากๆ กับเจ้าหน้าที่ที่นี่ ที่มีถนนลาดยางเป็นอย่างดี วิ่งแล้วรู้สึกนุ่มเท้ามาก ทำให้คิดเป็นตรรกะ ว่าสนามทั้งหมดจะเป็นสนามลาดยางแบบนี้ การวอร์มเส้นทางภายในจุดจอดรถ เป็นไปอย่างมีความสุข จนคิดไปว่าไม่น่าเตรียมรองเท้าซ้อมมาวิ่งที่นี่เลย เพราะถ้าใช้รองเท้าแข่งมาวิ่งคงจะทำเวลาได้ดี แน่ๆ

จากที่ตอนแรกคิดว่าคนมาร่วมงานน้อย เพราะเป็นวันเสาร์ ความคิดนั้นกับตาลปัตร เมื่อผู้เข้ามาร่วมงานทยอยกันเข้ามาอย่างมากมาย ซึ่งทราบภายหลังว่าวันนี้ ทาง รฟม มีการจัดวิ่งภายในระยะ 4 กม.ด้วย งานนี้จึงเต็มไปด้วยหนุ่มสาวน่าตาจิ้มลิ้มเต็มไปหมดทั้งงาน  จนอยากจะใส่แว่นวิ่งเลยจะได้มองเห็นชัดๆ

การปล่อยตัว ช้า กว่ากำหนดการไป 7 นาที จากพิธีการต่างๆ บนเวที  ซึ่งก็ทำให้เครื่องดับได้เหมือนกัน แต่ดีที่ว่าระหว่างรอ มีการยืดเหยียด และกระตุ้นร่างกายตลอดเวลา สิ้นเสียงปล่อยตัว เอาอีกแล้ว เพื่อนผม กระชากหนีอีกแล้ว พยายามวิ่งตาม เพื่อไม่ให้สถิติห่างไปกว่าเดิม เรายิ่งเร่งตาม บอยก็เหมือนยิ่งหนี ทั้งที่จริงเค้าไม่เห็นเรา จนมารู้ตัวอีกทีว่า โดนหลักให้ใช้ไกลโคเจน จนหมดแรงที่ กม ที่ 4 ซึ่งเกือบถึงระยะกลับตัว  สำหรับเส้นทาง ที่ปล่อยตัว เป็นเส้นทางภายในและวิ่งออกมาด้านนอก ที่ถนนเทียนร่วมมิตร และมากลับตัวก่อนถึงแยกถนนวัฒนธรรม ซึ่งระยะตอนกลับตัว อยู่ที่ 4.7 กม เลยพาลคิดไปว่าเอาอีกแล้วระยะไม่ถึงอีกแล้วงานนี้

สำหรับเส้นทางด้านนอก ถือว่าเป็นงานที่สมบูรณ์ในด้านความปลอดภัยมาก จากถนนที่รถวิ่งไม่ค่อยเยอะอยู่แล้วในเช้าวันเสาร์ บวก กับความใส่ใจของเจ้าภาพ ในการตั้งกรวย ตลอดเส้นทางวิ่ง และมีเจ้าหน้าที่ดูแลตลอดเส้นทาง  ทำให้มั่นใจถึงความปลอดภัยในชีวิต ระหว่างการวิ่งในงานนี้ได้เป็นอย่างดี

จุดให้น้ำดูดีขึ้นมากเมื่อเทียบกับการจัดงานก่อนๆ มีการตั้งจุดให้น้ำ 3 โต๊ะ ทำให้การจราจรไม่ติดขัด

หลังจากกลับตัวแรงข้าพเจ้าหมด เพราะโดนหลอกไปในช่วงแรกงานนี้เลยตีประคองอย่างเดีย จนมาถึงจุดที่ให้เข้าเส้นชัย และคิดอยู่ในใจว่าเจ้าภาพงานนี้ จะมามุกไหนกับระยะที่ไม่ครบ ตลอดเส้นทางการวิ่งที่เหลือ  จนมาถึงสะพานสุดท้าย ก่อนเข้าเส้นชัย เริ่มมองเห็นนักวิ่งหลายต่อหลายท่านเร่งสปีดเต็มที่เพื่อส่งแรงขึ้นสะพาน และหวังจะปล่อยจังหวะไหลเข้าเส้นชัย

ข้าพเจ้ารู้สึกตะหงิดๆ ยังไงไม่ทราบจึงไม่เร่ง วิ่งไปเรื่อยๆ เมื่อลงสะพานดังกล่าว ก็ได้พบเจ้าหน้าที่ ตะโกน ชี้ ให้เลี้ยวซ้าย ไปกลับตัวตรงโน้น  นักวิ่งที่สปีดมาถึงกับหยุดและเดินทันที เพราะอารามที่เข้าใจว่าถึงแล้ว จึงอัดหมดถังที่มี กลายเป็นเครื่องน็อคในที่สุด ซึ่งเท่าที่สังเกตุมีกลุ่มบุคคลประเภทนี้อยู่มากเลยทีเดียว

หลังจากไปกลับตัวและวิ่งเข้าเส้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงไปทำการคูลดาวน์และทำการยืดเหยียดอีกครั้ง

แหม สนามวอร์มเนี้ยยอดเยี่ยม ไหงวิ่งจริงหลอกให้ไปวิ่งคอนกรีตอีกแล้ว

หลังจากเปลี่ยนองค์ทรงเครื่องเรียบร้อยก็ได้เวลาล่าเหยื่อ เอ้ยหาของกินที่เต็มไปด้วยอาหารที่ทางเจ้าภาพนำมาบริการนักวิ่ง ทั้งแซนวิส ข้าวมันไก่ กระเพราะปลา ข้าวต้ม เอ็มสปอร์ต เกลือแร่ไอมิกซ์ ผลไม้ต่างๆ แตงโม เงาะที่มีเพียงพอต่อนักวิ่ง

นั่งกินไป นั่งดูสาวๆ ไป ช่างเป็นอะไรที่สุขใจเช่นนี้ งานนี้สาวๆ เยอะมากจริงๆ ระดับ บีบวกถึงเอ เลยจะบอกให้ จนบอกเพื่อนว่า ปีหน้าต้องมาอีก

ระยะจริง 10.25 กม.

ไช้ ใช้เวลา  53.20 นาที
บอย ใช้เวลา 50.06 นาที

ไช้ 13 บอย 21  ห่างไกลออกไปเช่นเคย